Theodoor

Jasmijn Derckx

Over het leven van Theodoor Samuel van Ravenswaaij, arts in de Verenigde Staten, Nederlands-Indië en Den Haag 1888-1961

ISBN
Text 122345432

Aantal pagina’s
304

Uitvoering
Paperback

Publicatiedatum
15 maart 2022

Het verhaal

Op basis van een van de grootste Haagse brievencollecties reconstrueerde Jasmijn Derckx de geschiedenis van de familie Van Ravenswaaij.

De focus ligt hierbij op Theodoor, telg uit de derde generatie van deze internationale familie. Het bewogen leven van de arts Theodoor van Ravenswaaij en zijn familie speelt zich af in de periode van 1888 tot 1961 in Nederland, Frankrijk, Duitsland, de Verenigde Staten en op Java en Sumatra. Gelukkige momenten wisselen af met tragische gebeurtenissen als oorlog, verlies, vervolging, hongersnood en ontheemding.

Door het schrijven van meer dan vierduizend brieven bleef de familie nauw met elkaar verbonden. In Theodoor komen hun levenslijnen weer samen.

Reviews

Het verhaal over de arts Theo, zoon Boem en zijn familie heeft me diep geroerd. Heel erg knap hoe de schrijfster (selecties van) de brieffragmenten aan elkaar weet te verbinden en in de context van hun tijd zet. Het (bevoorrechte) leven in Indië, WOI, het leven in Den Haag tijdens WOII (waaronder het bombardement op het Bezuidenhout), de moeizame wederopbouw, alles komt voorbij. Tijdens het lezen krijgt de hoofdpersoon Theo je als lezer ook echt te 'pakken', met de pieken en vooral ook de dalen vol van verdriet die hij in zijn leven tegenkomt. Wat een groot goed. Het boek is echt een aanrader!

‘Uniek vanwege de omvang, maar vooral ook door het bijzondere tijdsgewricht waarin de verzameling tot stand kwam.’

Dit mooi verzorgde boek is gebaseerd op de unieke briefwisseling van de familie Van Ravenswaay. Het is ontroerend hoe alle familieleden contact hebben onderhouden met elkaar. Een unieke briefwisseling van de familie. Jasmijn Derckx heeft de enorme bron van informatie (4000 brieven!) kundig en respectvol weergegeven. Het is een bijzonder standaardwerk!

Wat een ongelooflijk mooi en aangrijpend verhaal heb jij geschreven. Ik heb het vandaag in één ruk uitgelezen. En dat wil wat zeggen, dat overkomt me namelijk zelden. Veel dank…

Ik heb het met veel plezier gelezen. Een prachtig portret van een veelbewogen, soms tragisch leven. Als elk goed boek zet het aan tot nadenken en geeft het antwoorden en vragen. Zeer geslaagd!

Meer dan vierduizend brieven
hielden de familie verbonden

Meer dan vierduizend brieven hielden de familie verbonden

In de voetsporen van Theodoor

Jasmijn Derckx: “Nadat ik de brieven had gelezen besloot ik op reis te gaan in de voetsporen van Theo van Ravenswaaij die onder andere op Sumatra woonde. Ik was nog nooit in Indonesië geweest en ik wilde graag meer gevoel krijgen bij hoe zijn leven als arts in het ziekenhuis in Tebing Tinggi, vlakbij Medan, moest zijn geweest. In januari 2020 stond ik met een map vol brieven van Theo van Ravenswaaij in mijn hand in de tuin voor zijn huis. Dit huis had hij in 1921 in Tebing Tinggi op Sumatra laten bouwen tegenover het ziekenhuis. Het ziekenhuis was er nog steeds. Ik ging naar Samosir voor een kennismaking met de Batak-bevolking. Ik bezocht Medan en ontdekte hotel De Boer en het oude postkantoor. Ik wandelde over de Esplanade waar Theo en zijn vrouw vroeger wandelden en probeerde me de grandeur van vroeger voor te stellen in de dynamiek van de Indonesische stad met de scooters, eetkraampjes en drukte.”

Jasmijn Derckx: “Nadat ik de brieven had gelezen besloot ik op reis te gaan in de voetsporen
van Theo van Ravenswaaij die onder andere op Sumatra woonde.

Ik was nog nooit in Indonesië geweest en ik wilde graag meer gevoel krijgen bij hoe zijn leven als arts in het ziekenhuis in Tebing Tinggi, vlakbij Medan, moest zijn geweest. In januari 2020 stond ik met een map vol brieven van Theo van Ravenswaaij in mijn hand in de tuin voor zijn huis. Dit huis had hij in 1921 in Tebing Tinggi op Sumatra laten bouwen tegenover het ziekenhuis. Het ziekenhuis was er nog steeds. Ik ging naar Samosir voor een kennismaking met de Batak-bevolking. Ik bezocht Medan en ontdekte hotel De Boer en het oude postkantoor. Ik wandelde over de Esplanade waar Theo en zijn vrouw vroeger wandelden en probeerde me de grandeur van vroeger voor te stellen in de dynamiek van de Indonesische stad met de scooters, eetkraampjes en drukte.”

Een tekening die Boem van Ravenswaaij (zoon van Theodoor). Boem en zijn kat Plumeau wensen Jasmijn een goede reis.

Jasmijn bij het Fullerton hotel, Singapore. Dit was het vroegere postkantoor.

Het postkantoor in het centrum van Medan.

“Ik reisde naar Singapore waar ik sliep in het Fullerton hotel dat vroeger de ‘General Postoffice’ was. In dat postkantoor werden vroeger de brieven van de familie Van Ravenswaaij gesorteerd na aankomst van de lange reizen met de stoomboten. Er is nog een museum in het hotel over de geschiedenis van het voormalige postkantoor. Ik reisde door naar Bali waar ik na een dag zoeken met gidsen van het Agun Rai museum in Ubud twee schilderijen van de oom van Boem, Alexander van Ravenswaaij ontdekte. En op de dag dat ik op het vliegveld op Bali stond om terug te vliegen werd daar het bericht omgeroepen dat Covid-19 was uitgebroken, een dag later werden alle vluchten geannuleerd. Net op tijd was ik nog thuis, dankbaar dat ik deze reis nog net op tijd had kunnen maken voor de lockdown werd afgekondigd.

Jasmijn kan nog veel meer vertellen over haar reis in de voetsporen van Theodoor van Ravenswaaij en de geschiedenis van zijn familie. Wil je haar boeken als spreker?